W środku znajdowało się pomieszczenie biurowo-magazynowe, gdzie przechowywano rzeczy odebrane wywożonym do obozu zagłady Żydom. Na zewnątrz znajdowała się podjeżdżająca lokomotywa i wagony. Dla potrzeb filmu przeprowadzona została kilkudniowa adaptacja dworca, mająca na celu usunięcie z planu zdjęciowego wszystkich bardziej współczesnych eksponatów oraz kompleksowa adaptacja sceniczna.
Główne role w filmie grają młodzi aktorzy: Filip Piotrowicz (Romek), Jonas Nay (Guido), Maria Semotiuk (Bunia) oraz Urszula Bogucka (Franka). Partnerują im m.in. Agnieszka Krukówna (matka Romka), Bartłomiej Topa (Leon) i Gerdy Zint (Odi).
Scenariusz autorstwa Michała Rogalskiego zdobył nagrodę główną w polskiej edycji konkursu scenariuszowego Hartley-Merrill 2008 (obecnie Script Pro) oraz drugą nagrodę w edycji międzynarodowej.
Za zdjęcia do filmu odpowiada wybitny polski operator, przewodniczący Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych (PSC), członek Amerykańskiej Akademii Filmowej oraz American Society of Cinematographers (ASC) – Jerzy Zieliński, który współpracował m.in. z Filipem Bajonem (Aria dla atlety), Wojciechem Marczewskim (Ucieczka z kina „Wolność”), Agnieszką Holland (Tajemniczy ogród, Plac Waszyngtona) i Markiem Koterskim (Baby są jakieś inne), scenografia: Janusz Sosnowski, kostiumy: Anna Kaleta, casting: Marta Kownacka, dźwięk: Martin Witte, kierownictwo produkcji: Andrzej Besztak, Grzegorz Olkowski.
Film opowiada o czwórce młodych bohaterów, którzy spotykają się na polskiej prowincji w 1943 r. Wojna trwa już cztery lata. Po klęsce pod Stalingradem coraz młodsi Niemcy trafiają do armii. Tak w Polsce znalazł się Guido, wrażliwy, pochodzący z Hamburga siedemnastolatek. W obcej rzeczywistości próbuje stworzyć sobie azyl przed brutalnością wojny i prostackim światem jego starszych kolegów, żandarmów. Na zapomnianym przez wszystkich strychu słucha zakazanej muzyki – jazzu i oddaje się marzeniom. W tym samym czasie jego rówieśnik Romek, po stracie ojca pomaga matce, pracując na kolei. Nie rozumiejąc istoty tragedii, patrzy na to obojętnie. Kiedy nadarzy się okazja, stara się odebrać niemieckim żandarmom skradzione Żydom rzeczy, często nieprzydatne – jak stary gramofon. Nie ma charakteru bojownika. Bardziej zajmują go dziewczyny, a najbardziej Franka, córka zamożnego gospodarza. Ta sama wiejska dziewczyna podoba się Guido. Romek spotyka uciekinierkę z transportu, Żydówkę Bunię, którą najpierw, bojąc się konsekwencji, stara się za wszelką cenę odpędzić. Bunia nie chce odejść. Wie, że sama nie przetrwa. Szuka w rówieśniku ratunku. Z czasem rodzi się między nimi więź. Zagubiony Guido zbliża się do Franki. Chłopiec musi wybrać – ratować siebie czy pomóc France?
Film jest koprodukcją polsko - niemiecką. Zdjęcia do filmu potrwają do połowy października. Premiera zaplanowana jest na jesień przyszłego roku.
(UG Dobromierz)
