Mowa o dofinasowaniu w wysokości ponad 100 tysięcy złotych do remontu zabytkowego budynku mieszkalnego przy ulicy Limanowskiego 7, wsparciu kwotą 50 tys. zł prac konserwatorskich przy zabytkowej kamienicy „Pod Trzema Różami” przy ul. Rynek 22, dofinasowaniu w kwocie blisko 173 tys. zł prac konserwatorskich przy zabytkowym budynku mieszkalnym przy ul. Sienkiewicza 1 i 1A, dotacji celowej w wysokości niespełna 2 tysięcy złotych na prace konserwatorskie przy zabytkowym budynku mieszkalnym przy ul. Rynek 3, w sprawie udzielenia dotacji celowej na prace konserwatorskie przy zabytkowym budynku mieszkalnym przy ul. Moniuszki 43 w Wałbrzychu. W tym ostatnim przypadku mówimy o dotacji w wysokości 458 tys. zł. Chodzi również o dofinansowanie w kwocie 268 tys. zł Parafii Ewangelicko - Augsburskiej w Wałbrzychu na prace konserwatorskie przy zabytkowym kościele Zbawiciela w Wałbrzychu oraz dotacji dla Wspólnoty Mieszkaniowej Wysockiego 2 w Wałbrzychu na prace konserwatorskie przy zabytkowym budynku mieszkalnym. W tym przypadku mowa o kwocie 7 tys. 404 zł.
- W tym roku wpłynęło do nas dużo więcej wniosków niż w latach poprzednich – tłumaczy urbanista miejski Robert Szymala. – 7 wniosków przeszło pozytywnie ocenę komisji i na te obiekty Gmina przekaże dotacje.
Gmina Wałbrzych udzieli dotacji dla Wspólnoty Mieszkaniowej przy Limanowskiego 7 na prace konserwatorskie przy zabytkowym budynku mieszkalnym. Mowa o 118 tys. zł. Dotacja ta ma być przeznaczona na remont elewacji z dociepleniem budynku. Obiekt przy Limanowskiego 7 jest budynkiem wolnostojącym wzniesionym w 1905 roku. Nieruchomość zawiera neobarokowe detale architektoniczne , a we wnętrzu występują bogate sztukaterie oraz stolarka. Budynek ten został wpisany do rejestru zabytków w 1977 roku.
Jeśli chodzi o zabytkową kamienicę znajdującą się pod adresem Rynek 22, to mowa o dotacji w wysokości 51 tys. zł na remont dachu. Kamienica mieszczańska „Pod Trzema Różami” wybudowana jest w stylu barokowym a wzniesiono ją w 1777 roku. Jest to trzypiętrowa kamienica z podcieniami. Swoją nazwę zawdzięcza trzem stiukowym różom usytuowanym na frontowej elewacji. Budynek został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych w 1960 roku.
Mówiąc o dotacji dotyczącej budynku przy Sienkiewicza 1 i 1A zostanie udzielona w wysokości 172 tys. zł na remont elewacji frontowej. Kamienicę przy ul. Sienkiewicza 1, 1A w Wałbrzychu, wzniesiono na przełomie XIX i XX wieku. Skromne dekoracje elewacji w tynku są elementami charakterystycznymi dla tego okresu. Budynek został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych w 1979 roku.
Blisko 2 tysiące złotych Gmina Wałbrzych chce przekazać Wspólnocie Mieszkaniowej budynku znajdującego się pod adresem Runek 3 na sporządzenie dokumentacji projektowo – kosztorysowej na remont elewacji bez docieplenia tegoż budynku, który został wzniesiony w 1807 roku jako kamienica mieszczańska, a do rejestru zabytków nieruchomych został wpisany 1960 roku.
Dotacja celowa na prace konserwatorskie przy zabytkowym budynku mieszkalnym przy ul. Moniuszki 43 w wysokości 458 tys. zł ma zostać udzielona na sporządzenie ekspertyzy technicznej zabezpieczenia zachowania i utrwalenia substancji zabytku, ze szczególnym uwzględnieniem konstrukcji balkonów oraz stropów oraz ze wskazaniem niezbędnych do wykonania doraźnych i docelowych wzmocnień, wykonanie projektu budowlanego odbudowy i przebudowy budynku zgodnie z przepisami oraz uzgodnień konserwatora oraz wymianę konstrukcji stropów i balkonów. Budynek przy ul. Moniuszki 43 został wzniesiony w 1922 roku jako mieszkanie dyrektora zarządu dóbr Hochbergów w zespole podworskim Czetritzów w Wałbrzychu. W latach 1941 - 1944 w budynku ostatnie lata swojego życia spędziła księżna Daisy, ostatnia właścicielka Zamku Książ. Budynek ten został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych w 1991 roku.
- Rozumiem przekazywanie dotacji dla wspólnot mieszkaniowych, ale ten obiekt akurat po remoncie nie będzie ogólnodostępny, bowiem będzie tam prowadzona działalność gospodarcza - mówiła podczas sesji radna Alicja Rosiak.
Zdaniem Roberta Szymali, udzielenie dotacji dla przedsiębiorcy, który ma podpisaną umowę najmu tego obiektu na 25 lat nie jest niczym szczególnym.
- PWSZ, która jest właścicielem budynku, nie występowała do Gminy o środki na remont tego obiektu – mówi Szymala. – Dostępność do obiektu była tematem dyskusji podczas prac komisji oceniającej wnioski. Ma to być w przyszłości obiekt o funkcji hotelowo-gastronomicznej, ale nigdzie nie ma zapisu, który mówi o tym, że podmiot prowadzący działalność gospodarczą nie może ubiegać się o dofinansowanie na remont zabytkowego obiektu.
Dotacja w wysokości 268 tys. zł dla Parafii Ewangelicko - Augsburskiej w Wałbrzychu na prace konserwatorskie przy zabytkowym kościele Zbawiciela w Wałbrzychu przy pl. Kościelny 4 ma zostać przeznaczona na częściową renowację odtworzeniową otworów okiennych. Będzie to ostatni etap prac w kościele Zbawiciela. W miejscu, w którym dzisiaj stoi budowla sakralna, znajdowała się wcześniej świątynia wzniesiona w pierwszej połowie XVIII wieku. Budowę kościoła Zbawiciela rozpoczęto w 1785 roku, a ukończono w 1788 roku. Budowlę zaprojektował Carl Gotthard Langhans, twórca także między innymi Bramy Brandenburskiej. Kościół Ewangelicki został wpisany do rejestru zabytków w 1964 roku. Warto też przypomnieć, że w latach 2011-2014 Parafia Ewangelicko-Augsburska pozyskała na prace remontowe przy Kościele Zbawiciela środki z Gminy Wałbrzych w łączne sumie blisko 150 tys. zł.
Dotacja celowa dla Wspólnoty Mieszkaniowej Wysockiego 2 w Wałbrzychu na prace konserwatorskie przy zabytkowym budynku mieszkalnym w wysokości 7 tys. 404 zł. zostanie przeznaczona na opracowanie dokumentacji projektowo –kosztorysowej na remont elewacji bez docieplenia budynku, wykonanie izolacji przeciwwilgociowej pionowej i poziomej wraz z drenażem, klamrowanie budynku, wymianę drzwi wejściowych (2 szt.), remont schodów wejściowych do budynku oraz opracowanie ekspertyzy technicznej w kwestii zawilgocenia budynku. Budynek mieszkalny przy ul. Wysockiego 2 w Wałbrzychu, wzniesiono prawdopodobnie około 1880 roku, przebudowano w latach 1911 – 1914. Budynek został wpisany do rejestru zabytków w 1978 roku.
