Wojciech Koryciński (rocznik 1979) związany jest ze Świdnicą od urodzenia. Absolwent II LO, na co dzień nauczyciel języka polskiego w I LO, doktorant Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor pracy „Studium programów nowofalowych” i kilkunastu artykułów o tematyce krytycznoliterackiej i kulturoznawczej. Członek Stowarzyszenia „Chiazm”. Autor trylogii świdnickiej: Tajemnice ulicy Pańskiej (2010), Niebieskie Zakony (2012) i Reges Fugae (w przygotowaniu). Laureat stypendium kulturalnego Miasta Świdnicy oraz Nagrody Prezydenta w dziedzinie kultury. W 2011 r. otrzymał nagrodę indywidualną za powieść kryminalną Tajemnice ulicy Pańskiej, pięcioletnią pracę przy organizacji Świdnickich Śród Literackich (pomysłodawca i współorganizator) i popularyzację świdnickiej literatury. W tym samym roku jego debiutancka powieść była nominowana do nagrody literackiej WARTO (za rok 2010) przyznawanej przez miasto Wrocław i „Gazetę Wyborczą”. Warto wiedzieć, że WARTO przyznawana jest w pięciu kategoriach: film, literatura, teatr, muzyka i sztuki wizualne. Podstawowymi kryteriami, według których jurorzy typują nominowanych i zwycięzców, są: pasja, talent i umiejętność dotarcia do umysłów i serc publiczności. To nagroda dla twórców młodych, choć niekoniecznie debiutujących.
Na piątkowym spotkaniu z młodzieżą prof. Wojciech Koryciński mówił o swojej twórczości literackiej, która oscyluje wokół regionu dolnośląskiego, jego wielokulturowości i skomplikowanej historii. Z niemałą satysfakcją 5 grudnia 2012 r. odebrał z drukarni cz. II swojej trylogii - Niebieskie Zakony, której osią są działania wrocławskiego filologa, Maximiliana Schulza, przybywającego do dziewiętnastowiecznej Schweidnitz w celu uporządkowania biblioteki pojezuickiej… Także w tej powieści kryminalnej autor krąży wokół uniwersalnych motywów literackich, pojawiają się tu wątki sensacyjne, historyczne, psychologiczne, językoznawcze, filozoficzne, masońskie, kabalistyczne, kulinarne… Ważną rolę w najnowszym świdnickim kryminale odgrywa fascynacja nie tylko bazyliką świdnicką, kościołem Pokoju, ale całym XIX wiekiem, a także łaciną i światem antycznym.
Pisarz opowiadał młodzieży o samym - niezwykle męczącym - procesie pisania książek, o radości tworzenia czegoś nowego i końcowej satysfakcji. Sugerował, że warto dużo czytać, uczyć się, że nauka sama w sobie może być przyjemnością - kiedy jest naszą pasją, rozwijamy zdolności, nie zważając na trud i niedogodności, jakie towarzyszą temu procesowi.
W trzeciej części trylogii, która ma ukazać się za dwa lata, pojawi się motyw podróży: „Dyliżans historii jedzie ku nowoczesnej Europie, która ma dopiero powstać. Czy przymusowy postój, po tajemniczym zaginięciu woźnicy w małym dolnośląskim miasteczku Schweidnitz, może zmienić historię kontynentu?”
Ale my umówiliśmy się na kolejne spotkanie dużo wcześniej, kiedy to młodzież po świeżej lekturze Niebieskich Zakonów skieruje zapewne do autora lawinę kolejnych pytań…
