W 1948 roku zadanie rekonstrukcji warszawskiej kolumny przypadło więc Zakładom Kamienia Budowlanego w Strzegomiu. - Wcale nie było to takie proste. Wtenczas nie było ani dźwigów, ani ładowarek, które by podnosiły takie bloki, tym bardziej, że monolit, który odspojono pierwotnie, miał 185 ton - mówi Bogusław Skolak, były pracownik tych zakładów. - Monolit ten, ręcznie obrabiając, doprowadzono do ciężaru 40 ton i w takim stanie przetransportowano go 50 m w górę, a następnie 200 m na bocznicę kolejową, gdzie został załadowany na wagon. W Warszawie został przyjęty i obrobiony przez stołecznych kamieniarzy - uzupełnia.
W roku 1974 r. wygląd kolumny został poprawiony. W tym czasie trwała końcowa faza odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie. Teren Placu Zamkowego wokół Kolumny Zygmunta obniżył się o 30 cm, co spowodowało konieczność dorobienia dwóch biegów stopni blokowych grubości 15 cm. W tamtym czasie młodym pracownikiem działu produkcji w Strzegomskich Zakładach Kamienia Budowlanego był Bogdan Pieprzyk, który wspomina - W 1974 r. dostałem polecenie wyjazdu do Warszawy od kierownika produkcji - nieżyjącego już Franciszka Krzyża, by wykonać szablony (odwzorować z istniejących stopni), wyrysować przekroje i uchwycić prawidłowe łuki. Nocnym pociągiem z Jaworzyny Śląskiej dojechałem rano do Warszawy i udałem się na Plac Zamkowy. Wyposażony w niezbędne akcesoria, wykonałem w/w czynności i jeszcze w tym samym dniu późnym wieczorem wróciłem do Strzegomia. Nazajutrz w dziale produkcji dopieściłem szczegóły i szablony zostały wydane na produkcję do kamieniarzy. Stopnie były wykonane ze sjenitu Przedborów i wysłane do Warszawskich Zakładów Kamienia Budowlanego. Następnie zostały wpasowane i zamontowane przez warszawskich montażystów i cały czas cieszą oczy króla Zygmunta III Wazy. Do dnia dzisiejszego nikt nie zgłosił reklamacji - kończy Bogdan Pieprzyk.
Dodajmy, że pierwszy pomnik króla Zygmunta III Wazy wzniesiony został w latach 1643-1644. restaurowany w latach 1885-1887 i 1929-1931, zniszczony w 1944 roku. Zrekonstruowany w latach 1948-1949. Wpisany do rejestru zabytków w 1965 roku.
(UM Strzegom)
