Mecz pokazowy koszykówki na wózkach niesie ze sobą chęć zaprezentowania sportu uprawianego przez osoby niepełnosprawne, możliwości osób niepełnosprawnych oraz ich integracji ze społeczeństwem. Sport uprawiany przez osoby niepełnosprawne wzorowany jest na sporcie ludzi pełnosprawnych, dostosowany do możliwości funkcjonalnych rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Klasyfikacja do sportu osób niepełnosprawnych polega na podziale zawodników, ma na celu stworzenie grup i klas osób o identycznym lub zbliżonym stopniu dysfunkcji ruchowej, co stwarza uczestnikom w miarę równe szanse we współzawodnictwie sportowym.
Źródła historyczne przyjmują datę -28 lipca 1948 roku(otwarcie Igrzysk Olimpijskich w Londynie) za początek zorganizowanego, światowego uprawiania sportu przez osoby niepełnosprawne, mimo że wcześniej przeprowadzane były już zawody oraz treningi niepełnosprawnych. Pierwszymi niepełnosprawnymi sportowcami byli głównie kombatanci II Wojny Światowej. W tym czasie rozwinęła się także koszykówka na wózkach, która uprawiana była wyłącznie przez osoby po urazie kręgosłupa. Obecnie jednak tę dyscyplinę sportu mogą uprawiać wszyscy, którzy zostaną zakwalifikowani jako niepełnosprawni. Choć sama gra znana była od co najmniej 1946 roku, to po raz pierwszy mecze paraolimpijskie rozegrano w Rzymie w 1960 roku. W Polsce także zaczęto ją uprawiać w latach 60. Obecnie w koszykówkę na wózkach w wersji paraolimpijskiej gra się już w 80 krajach świata.
Celem każdej z drużyn jest zdobywanie punktów za celne rzuty do kosza przeciwnika. Boisko ma wymiary 26 lub 28 na 14 lub 16 metrów. Czas gry wynosi 4 razy 10 minut, obwód i wysokość koszy jest taka sama. Zawodnicy na wózkach muszą przemieszczając się kozłować piłką czyli, mogą tylko dwukrotnie poruszyć kołami wózka - potem muszą odbić piłkę od ziemi. Dopuszczalna jest ciągła jazda pod warunkiem, że drugą ręką zawodnik będzie kozłować (odbijać piłkę od podłogi). Zespoły składają się z pięciu zawodników
Gracze w koszykówce na wózkach są podzieleni na klasy w zależności od sprawności funkcjonalnej i rodzaju schorzenia. Jest pięć klas zawodników - klasa 1, 2, 3, 4 i 4.5. oraz 3 grupy pośrednie - 1.5, 2.5 i 3.5. Im lepsze możliwości funkcjonalne zawodnika tym jest on zakwalifikowany do wyższej klasy.
Wózki, na których poruszają się gracze, są w zasadzie pozbawione elementów potencjalnie niebezpiecznych. Dla większej stabilności mają pochylone koła i są dodatkowo wsparte małymi kółkami. Zawodnicy mogą przypinać się do wózków, by jeszcze bardziej zwiększyć dynamikę i skuteczność swojej gry.
(OSiR)
