List został wysłany w poniedziałek, 14 lutego, w walentynki, do parlamentarzystów Platformy Obywatelskiej okręgu wałbrzyskiego: Izabeli Mrzygłockiej, Moniki Wielichowskiej, Jakuba Szulca, Tomasza Smolarza i Stanisława Jurcewicza.
Oto jego treść:
W dniu 4 lutego 2011 r. w głosowaniu nr 109 na 84 posiedzeniu Sejmu RP VI kadencji Wysoka Izba uchwaliła ustawę z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe w brzmieniu proponowanym przez Komisję Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Ustawa ta została uchwalona głównie dzięki poparciu Posłanek i Posłów Platformy Obywatelskiej (192 głosy „za”, 6 głosów „przeciw”, brak wstrzymujących się). Prawo i Sprawiedliwość opowiedziało się przeciwko uchwaleniu tej ustawy w przedstawionym kształcie (136 głosów „przeciw”, brak głosów „za” i „wstrzymujących się”). Ustawa ta została przekazana do Senatu RP, zgodnie z porządkiem legislacyjnym.
Okoliczność uchwalenia przez Senat RP i złożenia podpisu Prezydenta RP pod ustawą Prawo prywatne międzynarodowe w przyjętym przez Sejm RP brzmieniu, spowoduje szereg poważnych problemów natury prawnej, ingerując również – bez niezbędnej w takim przypadku szerokiej konsultacji społecznej – w sferę obyczajności i system wartości deklarowanych przez zdecydowaną większość Polskiego Społeczeństwa. Problemy te ogniskują się wokół dwóch niezwykle ważnych kwestii: faktycznej legalizacji małżeństw homoseksualnych oraz adopcji dzieci przez takie związki.
Głosując „za” przyjęciem ustawy w zaproponowanym kształcie zupełnie zlekceważyli Państwo art. 18 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej statuującej zasadę uznania za małżeństwo – ze wszystkimi tego konsekwencjami – jedynie związku kobiety i mężczyzny. Tymczasem przyjęta przez Was ustawa daje możliwość prawnego sankcjonowania związków homoseksualnych w Polsce, zawieranych przez cudzoziemców, których systemy prawne dopuszczają taką możliwość z osobami o obywatelstwie polskim. Pozwalają na to bardzo ogólne, nieprecyzyjne regulacje zawarte w przepisach art. 48 oraz art. 49 tej ustawy. Truizmem jest stwierdzenie, że niektóre systemy prawne państw obcych zezwalają na legalizację takich związków, przyznając im status małżeństwa. Tym samym, wskazane przepisy dają możliwość zwarcia takiego „małżeństwa” cudzoziemcowi z obywatelem polskim, nakazując traktować ten związek jako „małżeństwo” również w myśl prawa polskiego. Jakby tego było mało, stwarzają również możliwość – w nieodległej perspektywie – dopuszczenia adopcji dzieci przez tak zalegalizowane, homoseksualne „małżeństwo”.
Stoi to w oczywistej, rażącej sprzeczności z konstytucyjną zasadą porządku prawnego Rzeczypospolitej Polskiej wyrażoną w art. 18 Konstytucji RP, prowadząc w istocie do nieuprawnionego, bezzasadnego przyznania praw właściwych małżeństwu związkom homoseksualnym; co więcej, prowadzi to do pozbawionego podstaw uprzywilejowania takich związków i ich zrównania z sytuacją prawną małżeństwa – jako związku kobiety i mężczyzny. Tylko bowiem tak rozumiany, heteroseksualny związek jest traktowany jako małżeństwo w myśl art. 18 Konstytucji RP a utworzona w ten sposób rodzina oraz immanentnie związane z nią macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod opieką i ochroną Rzeczypospolitej Polskiej.
Dlatego też wyrażam ubolewanie, że głosowanie w Sejmie nad tak ważnym nie tylko z prawnego ale również obyczajnego punktu widzenia aktem prawnym nie zostało poprzedzone adekwatną do rangi problemu debatą społeczną. Jak wynika bowiem z odpowiednich, rzetelnych badań, polska opinia społeczna nie opowiada się jednoznacznie za legalizacją związków homoseksualnych i przyznaniu im praw właściwych dla małżeństw heteroseksualnych; co więcej – badania te wykazują silny społeczny sprzeciw wobec przyznania związkom homoseksualnym prawa do adopcji dzieci.
Trzeba wiec jasno i stanowczo powiedzieć, iż przyjęta przez Sejm – głównie Waszymi głosami – ustawa, jest aktem sprzecznym z podstawowymi zasadami konstytucyjnymi Rzeczypospolitej Polskiej a ponadto biegunowo odległym od oczekiwań społecznych, pozbawionym szerszego, aksjologicznego uzasadnienia. Tym bardziej ubolewam nad tym, iż to właśnie Państwa głosami Sejm odrzucił, proponowaną przez Parlamentarzystów Prawa i Sprawiedliwości, poprawkę do tej ustawy, która jednoznacznie wykluczałaby możliwość dowolnej interpretacji tych przepisów, prowadzącej do zrównania sytuacji prawnej związku homoseksualnego z małżeństwem. Tym samym eksponowałaby znaczenie Ustawy Zasadniczej RP i ustanowionej tam zasady instytucji małżeństwa heteroseksualnego.
Zwracam się więc do Państwa jako Poseł na Sejm RP, aby w przypadku przekazania pod obrady niniejszej ustawy przez Senat, bądź w toku prac Senatu, rozważyć i przyjąć zaproponowane przez Prawo i Sprawiedliwość poprawki. W przeciwnym wypadku Prawo i Sprawiedliwość podejmie działania zmierzające do skierowania powyższej ustawy do Trybunału Konstytucyjnego, jako niezgodnej z podstawowymi zapisami Konstytucji RP.
Z poważaniem
Anna Zalewska
