Andrzej Olechowski to polski polityk i ekonomista. Minister finansów w 1992 oraz minister spraw zagranicznych w latach 1993-1995. Od 1994 do 1998 przewodniczący Rady Gminy Warszawa-Wilanów. W 2000 powrócił do szerszej działalności politycznej i jako kandydat niezależny wystartował w wyborach prezydenckich. W pierwszej turze zajął drugie miejsce z poparciem 17,3% wyborców, ale wybory już w pierwszej turze przegrał z Aleksandrem Kwaśniewskim.
Po wyborach pojawiły się propozycje stworzenia wokół jego osoby nowego centroprawicowego ugrupowania liberalnego z udziałem m.in. Unii Wolności. I tak w styczniu 2001 powołano do życia ruch polityczny pod nazwą Platforma Obywatelska, na czele którego czele obok Andrzeja Olechowskiego stanęli Maciej Płażyński z AWS i Donald Tusk z UW. 27 października 2002 Andrzej Olechowski wziął udział z ramienia PO w wyborach na stanowisko prezydenta Warszawy. Uzyskał 13,47% głosów, ale został wyprzedzony przez Lecha Kaczyńskiego (PiS) i Marka Balickiego (SLD-UP) i nie wszedł do drugiej tury wyborów.
W 2004 został przewodniczącym rady programowej PO. Pięć lat później ogłosił jednak decyzję o wystąpieniu z Platformy Obywatelskiej. Wkrótce został przewodniczącym rady programowej Stronnictwa Demokratycznego, nie przystępując jednak formalnie do tej partii. 21 grudnia 2009 roku zadeklarował zamiar startu w wyborach prezydenckich w 2010 jako kandydat niezależny.
