Ta niecodzienna sakralna wystawa jest warta obejrzenia w tym szczególnym czasie – okresie Świąt Wielkanocnych.
– Proponuję Państwu chwilę zadumy podczas oglądania moich prac i zadanie sobie pytania: czy warto aż tak bardzo spieszyć się, pomijając ważne kwestie w życiu? Czy naprawdę warto? Pogodnych i radosnych Świąt Wielkiej Nocy – życzy autorka prac.
Wanda Hüpner należy w Żarowie do grupy najbardziej znanych nieprofesjonalnych artystów malarzy. Od wczesnego dzieciństwa interesowała się malarstwem. Jednak upłynęło wiele lat, kiedy dała upust swojej pasji twórczej. Ta utalentowana żarowianka z zawodu inżynier ceramiki a z zamiłowania malarka, zaczęła tworzyć i rozwijać swój talent, kiedy przeszła na emeryturę. Na dorobek twórczy artystki składają się obrazy o różnorodnej tematyce i technice. Są to: akwarele, gwasze, batiki, pastele suche i olejne, węgiel- kreda i ołówek oraz ikony. Pani Wanda inspiracje czerpie z otaczającej Ją przyrody, a także z literatury. Maluje głównie pejzaże, kwiaty, martwą naturę, postacie sakralne. Nie jest Jej obca również abstrakcja. Bogata i różnorodna twórczość malarki jest świadectwem dużego potencjału artystycznego, który drzemał w Niej przez wiele lat. Jej spojrzenie na świat jest bardzo „zachłanne”. Jak sama mówi: „dla każdej ziemskiej istoty jest w stanie zatrzymać się w biegu, popatrzeć, wysłuchać, przytulić”. Bowiem czas dla Pani Wandy jest czymś, czego być nie powinno, a zdając sobie sprawę, że późno zaczęła malować, ciągle spieszy się, by wszystko o czym chce powiedzieć, zostało „przetworzone” na język malarski i utrwalone na zawsze.
Pierwszą wystawę miała zorganizowaną w 2002 roku w Świdnicy w Klubie Bolko, potem w Teatrze Bezdomnym w Żarowie, Żarowskim Ośrodku Kultury, Bibliotece Publicznej w Żarowie, Świebodzickim Ośrodku Kultury, Teatrze w Świdnicy, Dzierżoniowie, Kraskowie, Poznaniu oraz na Zamku Książ.
Pani Wanda, biorąc udział w wystawach i prezentacjach artystycznych w różnych miejscach województwa dolnośląskiego, promuje nasze miasto i jego twórców. Za swoją działalność otrzymała w 2005 roku Odznaczenie „Złoty Dąb”.
