To jedyny dzień w roku w Kościele rzymskokatolickim, w którym nie sprawuje się Mszy świętej. Odprawiane są natomiast nabożeństwa Drogi Krzyżowej (które w wielu kościołach rozpoczynane są o godzinie 15:00, gdyż według przekazu Ewangelii to właśnie około tej godziny Jezus zmarł na Krzyżu) oraz Liturgia Męki Pańskiej. Wielki Piątek to dzień zadumy nad Męką Chrystusa i zalicza się go do dnia ścisłego postu.
W tym dniu nie używa się żadnych instrumentów muzycznych, nie ma też pieśni na wejście. Używane są czerwone szaty liturgiczne, których kolor symbolizuje miłość zwyciężającą na krzyżu. Celebrans rozpoczyna liturgię od leżenia krzyżem przed ołtarzem, a po krótkiej modlitwie wstępnej odczytuje proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie czyta lub śpiewa opis Męki Pańskiej według św. Jana.
Po kazaniu odbywa się Adoracja Krzyża, kiedy to kapłani, służba liturgiczna oraz wierni całują rany Chrystusa na krzyżu. Po niej następuje Komunia święta, na zakończenie której, jak i całości liturgii Wielkiego Piątku, odbywa się procesja do Grobu Pańskiego, zwanego też kaplicą adoracji. Na ołtarzu lub na specjalnym tronie umieszczonym przy Grobie, wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem – symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa. W wielu kościołach adoracja trwa przez całą noc z piątku na sobotę.
W wielu polskich miastach dodatkowo odbywają się Misteria męki Pańskiej – widowiska teatralne, ilustrujące mękę i śmierć Jezusa Chrystusa. W tych dramatach liturgicznych często biorą udział zarówno zawodowi aktorzy, jak i amatorzy. Od 1998 roku Misterium męki Pańskiej w Poznaniu jest największym plenerowym widowiskiem pasyjnym w Europie.
