Wśród gości zaproszonych na tę uroczystość byli: starosta świdnicki Zygmunt Worsa, prezydent Świdnicy Wojciech Murdzek, członek honorowy SPiKŚ, zastępca prezesa zarządu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, rotarianin, Jerzy Ignaszak, a także członkowie-seniorzy i członkowie-założyciele oraz byli prezesi stowarzyszenia.
5 kwietnia 1990 roku za stołem w Baszcie zasiedli zaproszeni przez Edwarda Szywałę m. in: śp. Antoni Bajcar, Maciej Bernacki, Zbigniew Chęciński, Edward Czerniec, Andrzej Gawroński, Stefan Hulecki, Tadeusz Kaczmarczyk, Jerzy Kubara, Władysław Kupczak, Jerzy Lepak, Andrzej Lepak-Przybyłowicz, śp. Jacek Łapacz, Adam Markiewicz, Jerzy Markiewicz. Dokładnie dwudziestu trzech. Tego wieczora uradzili, że założą Stowarzyszenie Przedsiębiorców i Kupców Świdnickich. – Przedsiębiorców, a nie na przykład biznesmenów czy biznesu, bo przedsiębiorca to nazwa polska, a to dla nie jest bez znaczenia, bo powinniśmy wszyscy dbać o nasz język – mówi dziś Edward Szywała. – Poza tym przedsiębiorca to pojęcie na tyle szerokie, by pomieścić zarówno dyrektorów firm czy instytucji, menadżerów, jak też osoby uprawiające wolne zawody. A kupców? Bo od początku chcieliśmy nawiązywać do Świdnicy jako miasta o wyjątkowo bogatych tradycjach kupieckich. Do tej pory zawsze nasz przedstawiciel zasiada w Radzie Muzeum Dawnego Kupiectwa, wspieramy tę instytucję i czujemy się za nią odpowiedzialni.
Na prezesa członkowie-założyciele SPiKŚ wybrali inicjatora spotkania Edwarda Szywałę. Wielu z nich działa do dzisiaj w stowarzyszeniu i innych organizacjach gospodarczych, a idea, która ich połączyła, przetrwała w stanie nienaruszonym. W środę 17 marca minutą ciszy uczczono pamięć trzech nieżyjących członków-założycieli. Wielu żyjących gościło jednak na spotkaniu.
- Coś, co potrafi przetrwać dwadzieścia lat w bardzo różnych okolicznościach, musi mieć w sobie wewnętrzną siłę – mówił jeden z gości urodzinowego spotkania Wojciech Murdzek, prezydent Świdnicy. W prezencie dla członków stowarzyszenia wręczył rzeźbę biznesmena w meloniku, wyposażonego w rozliczne księgi. – Przychodzę tu przede wszystkim z jednego powodu – mówił starosta Zygmunt Worsa. – Dlatego, że bardzo miło spędza mi się z wami czas. Wśród was mam wielu przyjaciół, i to nawet takich, których znam 35 lat, a więc dłużej niż istnieje stowarzyszenie. - Po urodzinowych życzeniach przyszedł czas na lampkę szampana i wspaniały tort, a potem już była tylko miła wspólna zabawa.
